شناختی از ساز نی انبان

این ساز در واقع دوزله است کمی بزرگتر از دوزله معمولی (و گاه با هفت سوراخ) که انتهای قمیش دار آن به کیسه ای به نام «انبان» الصاق و دقیقاً «هواگیری» شده است که از این نقطه الصاق هوا خارج و داخل نشود، در نزدیکی محل الصاق دوزله لوله دیگری به طول نامعین خارج شده (محل خروج این لوله نیز به دقت هواگیری شده) که نوازنده آن را به دهام می گذارد و از این طریق کیسه را پر باد می کند و در نتیجه فشاربازو آرنج بر روی کیسه که هنگام نواختن آن را زیر بغل گرفته است؛ هوا را به داخل لوله دوزله می فرستند و با انگشتان خود سوراخها را باز و بسته می کند.

“سه گاه و شور”در نی انبان اسکاتلندی

آیا میتوان در نواحی کوهستانی (HighLand) اسکاتلند سه گاه را شنید؟ البته که می شود! بد نیست بدانیم که نی انبان های کوهستانهای اسکاتلند گامهایی را به گوش می رسانند که میکروتونال بوده و فواصل بعضی از آنها دقیقاً منطبق بر دستگاههای خودمان می باشد.

نگاهی کلی به سازشناسی نی انبان:

نی انبان سازی بادی است که در ساده ترین شکل خود از قسمتهای زیر تشکیل شده است:
1- Blow Pipe یا لوله دمیدنی
2- Chanter یا لوله صوتی
3- Bag یا انبان
در این ساز هوا از طریق لوله دمیدنی وارد انبان شده بدون آنکه برگشتی به خارج از آن داشته باشد. سپس با فشار بازوان نوازنده به انبان هوای لوله صوتی مرتعش شده و نوازنده قادر به نواختن ساز می گردد.
نی انبان از نظر رده بندی جزء سازهای بادی زبانه دار ترکیبی می باشد.
در نی انبان های مدرن علاوه بر بخشهای موجود، می توان لوله های واخوان را مشاهده نمود(Drone). این لوله ها، تامین کننده صداهای پدال بوده که یکنواخت و ممتد به گوش می رسند. لوله های واخوان دارای زبانه (Reed) بوده و طول های مختلف دارند. بعنوان مثال در نی انبان نواحی کوهستانی اسکاتلند می توان لوله های واخوان باس و تنور را مشاهده نمود. لوله صوتی (Chanter) به دو شکل متفاوت مشاهده می شود: استوانه ای مانند کلارینت با انتهای مخروطی شکل خود و با یک زبانه یا مخروطی مانند ابوآ با زبانه دوبل.
لوله های واخوان نیز استوانه ای زبانه دار بوده و از چند تکه ساخته شده اند تا بتوان آنها را کوک نمود.
نی انبان های نواحی کوهستانی اسکاتلند:
در اسکاتلند چهارگونه نی انبان مشاهده میگردد:
1- نی انبان های نواحی مرتفع و کوهستانی
2- نی انبان های نواحی پست
3- نی انبان های کوچک Northumbrian
4- نی انبان های ایرلندی Hybrid union
نی انبان کوهستانی اسکاتلند تا قرن 16 در موسیقی نظامی کاربرد داشته است. در این ساز، انبان از جنس پوست گوسفند بوده که به آن سه لوله واخوان، یک لوله صوتی و یک لوله دمیدنی وصل شده است. دو عدد از لوله های واخوان یک اکتاو بم تر از نت A لوله صوتی بوده درحالیکه لوله واخوان بلندتر دو اکتاو بم تر از نت A می باشد . لوله صوتی از نوع مخروطی بوده و دارای هشت سوراخ می باشد.
ساختار فواصل در نی انبان های نواحی کوهستانی اسکاتلند:
فواصل موجود در لوله صوتی نی انبان توالی زیر را نشان می دهند که در فاصله نهم بزرگ می گنجند:
G A B C# -D E F# -G A (علامت منفی نشاندهنده کمتر بودن فاصله است)
با اینحال تعدادی از این فواصل در توالی 12 نیم پرده (در هر سیستم کوک که فرض شود) نگنجیده و به حالت میکروتن در آمده اند. بعضی از انواع نی انبان در فاصله نهم بزرگ خود چندین گونه گام را به نمایش می گذارند. یکی از این گام ها دارای توالی زیر است :
با انتقال A به C داریم : (الگوی شماره 1)
رفتار مدال در این ساختار براساس مدهای ائولین، دورین و میکسولیدین صورت میگیرد. در این ساختار می توان فواصلی مانند C-Ep-G را مشاهده نمود.(p و sعلامت سری وکرن می باشند.)
در مد دورین، درجه دوم گام یعنی D تونیک بوده (منطبق بر شور D ) درحالیکه در مد ائولین، نت A و در مد میکسولیدین، نت G تونیک می باشد (منطبق بر شور G ).
سه گاه در واقع در مد ایونین می گنجد (با تونیک C) که تاکید بر روی درجه سوم این مد به عنوان نت شاهد رخ می دهد. مدهای دیگر مثلاً دورین (منطبق بر شور D ) در این گام دارای ساختاری به شکل زیر می باشند:
D Ep F G Ap Bb C D
در ساختار شماره 1 با سیستم سه گاهی مواجه هستیم که دارای چهارم و پنجم درست می باشد. احتمال این که این فواصل از دوران قرون وسطی برجا مانده باشند زیاد است. فرض دیگری حاکی است که تئوری فواصل مساوی سوراخها در سازهای بادی رومی یا تسلط اعراب به اسپانیا چنین سیستمی را به ارمغان آورده است. همچنین در حین جنگهای صلیبی، خصوصیات موسیقی شرقی به اروپا راه یافت. به هر حال این شباهت ساختاری در فواصل نشان از نوعی ارتباط فرهنگی و فهم مشترک موسیقایی ملل مختلف دارد.

اولین سوالی که برای هر فردی ممکن است طرح شود این است که تاریخ نی انبان چیست ؟ نی انبان از کجا به کجا آورده شده است ؟ آیا روز اول نی انبان همراه مشک بوده یا یک دوره را طی کرده است تا مشک به آن افزوده شده است ؟ تاریخ نی انبان علیرغم گستردگی آن در سراسر جهان ،متاسفانه تاریک و مبهم است . نی انبان را باید ساز می شمرد که در عین حال که شکل و شمایلی از پوست حیوانات دارد اما صدایی بس زیبا دارد.
این ساز در اکثر کشورهای جهان مورد استفاده قرارمی گیرد اما آنچه که در این باره از اهمیت بسیاری برخوردار است ،تاریخ نی انبان است .
دلایل مختلفی رادر تاریخ مبهم نی انبان ذکر می کنند از جمله اینکه این ساز یک سازی بوده که در روستاها مورد استفاده قرارمی گرفته و روستا زاده ها نیزاز آن استفاده می کردند به عبارت دیگر در نزد اشراف زاده ها کاربردی نداشته . و نیز از آنجا که جنس این ساز از پوست حیوانات مختلف و از چوب ساخته شده است ،در گذر زمان به دلیل جنس آن و در معرض عوامل طبیعی از بین رفته است وگردو غبار بی توجهی آن را پوشانده و کسی در این باره چیزی ننوشته است.
این سازقدمتی بسیارکهن دارد لکن در اینکه قدمت و جایگاه اولیه آن کجا بوده است هنوز نمی توان بطور قاطع بیان نمود ولی بر اساس بعضی مطالب منتشر شده می توان گفت این ساز با قدمت هزاران سال قابل توجه برخی محافل و نوازندگان بوده است بعضی بر این باورند که نخست نی یا نای بوده است و بعدها این ساز توسعه یافته و مشک وانبان به آن افزوده شده است.
یکی از فرضیه ها این است که اصل ساز نی انبان به خاور میانه بر می گردد و بعدها به اروپا برده شده و تکامل یافته است . دراین باره کتاب تاریخ موسیقی آکسفورد از اولین نی انبان یاد می کند که در منطقه «هیتات اسلاب» یافت شده است . تاریخ این نی انبان که به صورت مجسمه است به هزار سال قبل از میلاد میرسد.همچنین در جایی دیگر می خوانیم علیرغم این، آن که در باور عمومی این ساز ، به اسکاتلند یا اسپانیا بر می گردد ولی اولین نسخه این ساز چند قرن قبل ازمیلاد در خاورمیانه پیدا شده است که بسار شبیه سازی بوده که از نی هایی تشکیل و در مشکی که از پوست بز درست شده قرار می گیرد.همانطور که تمدن ها در خاور میانه در سرزمین های مدیترانه بسط یافته اند این مردم همراه با موسیقی ، خودساز را با خود آورده اند. در تورات سخن از نی انبان آورده شده است جایی که در سرآغاز و در فصل سوم گروه «نبوچاد نزار» «‏nebuchad nezzar‏» احتمالاً یک نوازنده نی داشته است . البته این نی انبان ها بدون مشک بوده اند. پس می توان نتیجه گرفت تاریخ نی انبان حداقل به 2500 سال پیش می رسد .
فرضیه دیگری وجود دارد که تاریخ نی انبان را به قبایل باستان ازجمله سومری ها و چاپلین ها و بابلی ها و آشوری ها یاپارسی ها نسبت می دهند و حتی جایگاه آن را آسیای نزدیک می دانند در این باره ویل دورانت در کتاب خود به نام تاریخ تمدن می نویسد.این بابلیان بوده اند که آلات موسیقی گوناگون از قبیل نای فلزی، سنتور، چنگ و نی مشکی وطبل وبوق ودایره داشته اند شاید به همین دلیل است که احمدی رشیدی در کتاب خود با عنوان سنگستان جلد اول احتمال می دهد که این ساز از سرزمین بین النهرین به بوشهر راه یافته است و نهایتاً مسیر صعودی را طی می کند.‏

تاریخچه نی انبان

گفته می شود نی انبان در قرون وسطی در اسپانیا نواخته می شده است . تصاویری از نی انبان در کلیساهای رم و مونساتریس که در قرن 11 کشیده شده و تصاویری از نوازندگان نی انبان در دادگاه شاه«آلفانسواکس اِل سابیو» که تاریخ آن به قرن سیزده بر می گردد. به عنوان مثال نوازندگانی در ترانه های ستایش مریم مقدس یافت می شود. در این تصاویر نوازنده ای دیده می شود که در حال نواختن سازی است با دونی و تصویری از دو نوازنده که در حال نواختن نی انبان هستند.‏
در سوئد نیز نواختن نی انبان تاریخی طولانی دارد . تصاویری از نی انبان ونوازنده های نی انبان در کلیسا های سوئد وجود دارد که مربوط به قرن 14 میلادی است .
از میان کشورهای غربی ، ولزی ها از آخرین کشورهایی هستند که با ساز نی انبان آشنا شده اند ولی با وجود اینکه تاریخ نی انبان در این کشور کمتر و جدیدتر از بقیه کشورها است ، لیکن تاریخ مکتوبی که نشان دهنده قدمت این ساز می باشد ، در این کشور وجود ندارد.متاسفانه علیرغم اینکه در اواسط قرن 19 از ولز رخت بر بست هیچ نمونه ای از نی انبان این کشور تا به امروز باقی نمانده است .‏
در استونی نیز چون دیگرکشورها علیرغم تغیر موسیقی در یک دوره خاص هیچ گونه تحقیقاتی بر آن انجام نشده است و تاریخ حضور نی انبان در این کشور نیز مشخص نیست ، شاید منشاء ورود این ساز آلمانها باشند ولی با توجه به نفوذ موسیقی سوئد یر موسیقی این منطقه این احتمال وجود دارد که این ساز از سوئد وارد این کشور شده باشد.اطلاعات اولیه درباره نی انبان در شهرهای استونی به قرن 15 و اوایل قرن 16 برمی گردد.
در سال 1484 میلادی در شهر ادینبورگ چندین نوازنده گرد هم جمع آمدند به گونه ای که اسم آن شهر را شهر نوازندگان نامیدند. بعد از آن شهرهای مختلفی مایل به دعوت از نوازندگان از نواحی مختلف شدند.
پس از قرن اول ردپای نی انبان سنتی از هند و اسپانیا و از فرانسه تا مصر می بینیم علیرغم اینکه نی انبان بندرت تا اواخر دوره های میانه تصویرگری شد.
به هر حال مشخص نیست که اولین مشک چه موقع و در کجا به ذهن انسان خطور کرد ولی قدیمی ترین آن در موزه «اشتات لیشه» برلین نگهداری می شود. به نظر می رسد که به عنوان نخستین تصویر از هر نوع نی انبان می تواند باشد که احتمالاً به دوران به جا مانده از قرن اول قبل از میلاد مسیح بر می گردد.

تفاوت نی انبان و نی جفتی در موسیقی بوشهر

در شکل ظاهری و صدای نی انبان و نی جفتی تفاوت هایی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می کنیم:‏
‏1? نی انبان برای ذخیره ی هوا، مَشک (مخزن هوا) دارد ولی نی جفتی بدون مَشک می باشد.‏
‏2? در نی انبان یک جفت نی درون غلاف چوبی گذاشته می شود و فضای اطراف نی را با موم پُر کرده تا هوای اضافی از اطراف نی ها خارج نشود ولی در نی جفتی غلاف چوبی بکار برده نمی شود فقط یک جفت پیکک همصدا و دو نی بوسیله ی موم به همدیگر به صورت موازی به همدیگر چسبیده می شود.
3? در نی جفتی بین پایین ترین سوراخ و نودونی یا ناودانی (همان تراش پایین نی) جهت زنگ صدای ساز موم عسل به صورت پُشته مانند ریخته می شود که در دسته ی نی انبان در همان قسمت یعنی بالای ناودانی این تل موم لازم نیست.‏
‏4? در نی انبان پیککی که استفاده می شود، تراش آن از پایین به بالا است و به اصطلاح پیکک عربی می گویند ولی پیککی که در نی جفتی به کار برده می شود، تراش آن برعکس پیکک نی انبان می باشد و تراش آن از بالا به پایین است و به اصطلاح به آن پیکک عجمی می گویند.
5? پیککی که در نی انبان استفاده می شود از جنس نی فارس (فارسی) می باشد ولی پیکک مورد استفاده در نی جفتی از جنس نی هندی می باشد که البته امروزه به خاطر کمیاب بودن نی هندی، از نی فارس نیز جهت پیکک نی جفتی استفاده می شود.
6? پیکک مورد استفاده در نی جفتی باید از جنس نی خشک بوده و پس از تراش آن، در آب یا چای خیسانده می شود تا صدای نرم و لطیفی از آن خارج شود ولی پیکک مورد استفاده در نی انبان باید از جنس نی نیمه خشک باشد و پس از تراش آن در روغن سرخ می شود تا رطوبت آن از این طریق خارج شود و صدای خوبی دهد.‏
‏7? در نی جفتی پیکک آن چون از جنس نی خشک می باشد، اگر قبل از نواختن خیس شود یا در دهان نوازنده به آن مقداری رطوبت برسد، صدای بهتری می دهد ولی در نی انبان چون از جنس نی تَر بوده و بوسیله ی سرخ کردن در روغن رطوبت آن گرفته، اگر به آن رطوبت برسد، از زنگ صدای آن کاسته می شود و امکان از کوک خارج شدن آنها زیاد می باشد.
8? صدای نی جفتی معمولاً بَم (باس) می باشد یعنی پایین ترین سوراخ در نی جفتی صدای بین «‏re‏ تا‏fa‏ » می دهد ولی صدای نی انبان معمولاً تیز (زیر) می باشد یعنی پایین ترین سوراخ در نی انبان صدای بین «‏sol‏ تا‏si‏ » می دهد که البته نی انبان از نوع بم (باس) نیز امروزه متداول شده.
9? در نی انبان، وجود مشک به نوازنده کمک می کند تا نوازنده به مدت طولانی و به راحتی نوازندگی کند. ولی در نی جفتی نوازنده باید هوا را در دهان خود جمع کند و فبل از اینکه دهان نوازنده خالی از هوا شود،
بدون اینکه صدای ساز قطع شود از راه بینی نفس گیری نموده و نوازندگی کند.
10? در نی جفتی به دلیل اینکه پیکک آن با هوا تماس مستقیم دارد، گاهی اوقات از کوک خارج می شوند و معمولاً قبل از نواختن باید کوک شوند ولی در نی انبان، چون پیکک در انبان محفوظ می باشد و با هوای بیرون تماس ندارد، از کوک خارج نمی شود و اگر هم خارج شود، خیلی کم و به ندرت این اتفاق می افتد.‏
‏11? در نی جفتی جنس خود نی که روی آن سوراخ تعبیه می شود، باید حتماً از جنس هندی باشد ولی در نی انبان نی فارس نیز استفاده می شود.
12? در نی جفتی ناودانی یا تراش پایین نی برای ارتعاش صدا لازم است ولی در نی انیان وجود و عدم وجود نودونی (ناودانی) ممکن است و در نوازندگی نی انبان یک نوع تکنیک استفاده می شود که در این تکنیک نی انبان باید فاقد نودونی باشد.